مسعود رايگان:

رويكرد علمي به همراه تجربه در كار بازيگري

هنر بازيگري نسبت به 35 سال پيش تغييرات زيادي كرده است.

سايت سينمايي سوره به بهانه اكران خصوصي «خيلي دور، خيلي نزديك» با «مسعود رايگان» (بازيگر نقش اول مرد) بازيگر توانمند تئاتر و سينماي كشور گفتگويي انجام داد كه شرح آن به طور كامل آمده است:

جايگاه بازيگري در ايران و نقطه مقابل آن در جهان را چگونه ارزيابي مي كنيد؟

• سئوال مشكلي است، در عرصه بازيگري در ايران، تلاش هاي زيادي صورت مي گيرد. اين كه در بچه ها علاوه بر دنبال كردن كار تجربي و عملي به لحاظ تئوريك هم، بازيگران برجسته اي داريم كه سعي مي كنند در آن روند حرفه اي شركت كنند. من از ايران سال ها دور بودم. در مورد كليت بازيگري ايران متأسفانه زياد نمي توانم صحبت كنم؛ اما فيلم هاي خوبي را ديدم، اگر بخواهم مثال بزنم بازي «فاطمه معتمدآريا» و «بهرام رادان» در «گيلانه» در آن نيم ساعت «سه گانه»، فيلم واقعاً خوب و درخشان است. خيلي قابل باور و قابل پذيرش و درست بازي كرده اند و اين نشان مي دهد كه بازيگران ما حركت درستي را دنبال مي كنند. چون اگر بخواهيم نسبي صحبت بكنيم بايد بگويم كه هنر بازيگري نسبت به 30 يا 35 سال پيش در ايران، بسيار جوان است. اساساً اين هنر مال ما نيست، اگر بخواهيم اين قضيه را دنبال بكنيم كل هنر بازيگري سينما حداكثر 150 سال قدمت دارد. فرق ما با تئاتر و سينماي اروپا در همين قدمت است، سنت درام نويسي ما خيلي جوان است. ما بايد تجربه و به روز رسيدن را همزمان انجام بدهيم تا راهي براي آن پيدا بشود. به نظر من اين همه كه درباره تئاتر و سينماي ملي صحبت مي شود به گونه اي است كه ما در ابتدا بايد بدانيم كه چگونه مي خواهيم عمل و حركت بكنيم؛ چون خود من حدود هفت سال در تئاتر ملي سوئد كار كردم. تئاتر ملي سوئد به اين معني نبود يا بهتر است بگويم آنها تعبيرشان از «ملي» اين نبود كه لباس هاي فولكلور بپوشند و راجع به قشر خاصي از جامعه حرف بزنند؛ هر چيزي مثل مردم كوچه و بازار تئاتر ملي سوئد بود. تئاتر و سينماي ملي، نشانه تئاتر و سينماي آن كشور است كه پرچم  و فرهنگ كشورش را به دوش مي كشد. با ديگر گروه هاي تئاتري و سينمايي دنيا ارتباط برقرار كند و مجموعه اين فعاليت «تئاتر و سينماي ملي» را تشكيل مي دهد.

در ايران چطور؛ اين «نقطه نظر» را ارزيابي مي كنيد؟

• در حال حاضر تلاش هاي زيادي صورت مي گيرد، درعرصه درام نويسي، فيلمنامه نويسي و بازيگري دارد تفكر وارد مي شود. حال بحث ميني ماليست در بازيگري را كنار بگذاريم. اكنون ديگر «ليپ سينك» كردن و شماره خواني بازيگران مطرح نيست، حالا خود بازيگران بايد به شيوه درست بيان، به اداي مقصود بپردازند. حالا اين نيست و جهش اتفاق افتاده و اميدواريم كه عرصه ديگري را بپيمايم.

كار آتي شما چيست؟

• فعلاً صحبت هايي با «وحيد موسائيان» عزيز كرده ايم، صحبت هاي كوتاهي هم با «اصغر هاشمي» داشته ام. در كار قبلي هم در خدمت «سامان مقدم» عزيز بودم كه افتخار مي كنم.

كار شما در «خيلي دور، خيلي نزديك» و بازتاب آن در عرصه بازيگري كشور بسيار چشمگير بود و به عنوان الگويي براي بازيگري اصولي مطرح شده است. نظرتان در اين مورد چيست؟

• شما لطف داريد، از اين كار با آقاي «ميركريمي» بسيار راضي و خوشحالم، براي خود من هم تجربه بسيار موفقي بود و از اين كه مورد توجه قرار گرفت خوشحالم.
انتهای پیام /