حرفه ما زندگي ماست‎ ‎

«چه کسي گفته که من نمي خواهم فيلم جديدي بسازم؟ من به کاري مشغول نيستم اما اين بدان معنا نيست که نخواهم فيلم بسازم».‏

    به گزارش سايت سينمايي سوره، «ناصر تقوايي» ضمن بيان اين مطلب افزود: مگر شرايط کار وجود دارد؟ من نمي دانم وقتي براي من شرايط کار وجود ندارد، چرا بايد تحت هر شرايطي فيلم بسازم؟ سه فيلم من را پشت سر هم متوقف کردند. من خيلي دوست دارم که فيلم تازه اي را جلوي دوربين ببرم اما اگر بخواهند فيلم من را نصفه و نيمه تعطيل کنند، اين فيلمسازي به چه درد من مي خورد؟ ‏
    اين سينماگر صاحب سبک ايراني افزود: من هميشه حضور جدي داشته ام و خواهم داشت؛ البته نه در سينما، من در زندگي حضور دارم. مثل برپايي نمايشگاه عکس که البته اجراي آن خيلي اتفاقي بود و يا يک سري تدريس (به صورت سالي يک ترم) که باعث مي شود در جامعه حضور داشته باشم.‏
    وي ادامه داد: حرفه ما زندگي ماست، ولي وقتي شرايط براي فعاليت من مهيا نمي شود، وقتي که من پول چند تهيه کننده را در کاري که مي خواهم بسازم، هزينه کنم و نصف فيلم را بسازم و بعد هم، هيچکس، حتي تهيه کننده ها، نفهمند که چرا فيلمشان در نيمه راه تعطيل شده است، چه بايد کرد؟
    ‏«تقوايي» افزود: ما نتوانستيم مشکل را پيدا کنيم، شايد شما بتوانيد پيدا کنيد.‏
    وي گفت: اين برايم طبيعي و مسجل است که اگر دوباره اقدام به ساخت فيلمي تازه کنم، دوباره اين اتفاق بيفتد. تهيه کنندگاني هستند که بتوانند دوباره ريسک کنند اما من ديگر نمي خواهم ريسک کنم.‏
    ‏«تقوايي» در پايان گفت: ارتباطم با سينما قطع شده است. هر وقت اين سينما درست شد، مي توانم اين ارتباط را وصل کنم. من نيمي از عمرم را براي سينما و حاشيه آن گذاشته ام. من جزو بانيان «خانه سينما» بودم. اما امروز متأسفانه به نظر مي آيد شرايط صرفا به نفع نسل جديد فيلمسازاني است که حرفشان خريدار دارد و خودشان هم از اين شرايط خوششان مي آيد. اين، حاصل برخي سياستگذاري هاست. سياست هايي که نتيجه اش را در فيلم ها، سالن هاي سينما و ارتباط سينما با مردم مي بينيم.‏
انتهای پیام /