فرامرز قريبيان در سال 1320 در تهران متولد شد. او از سال هاي نوجواني با مسعود كيميايي و اسفنديار منفردزاده دوست بود و هر سه نفرشان به سينما علاقه داشتند. در فيلم «بيگانه بيا» (1347) دستيار مسعود كيميايي شد و در صحنه كوتاهي از اين فيلم بازي كرد. براي گذراندن دوره بازيگري به آمريكا سفر كرد و در مدرسه «ويژوآل آرت» درس خواند. به دعوت كيميايي به ايران بازگشت و در فيلم «خاك» بازي كرد و اولين جايزه خود را از جشنواره سپاس دريافت كرد. بعد از «خاك»، در فيلم هايي چون «صلات ظهر»، «گوزن ها»، «چشم انتظار»، «غزل»، «خاتون»، «سرباز»، «امشب اشكي مي ريزد»، «جنگ اطهر»، «سايه هاي بلند باد» بازي كرد. بعد از انقلاب هم در فيلم هاي «سفير»، «بازرس ويژه»، «گمشده»، «ريشه در خون»، «آوار»، «مرواريد سياه»، «ترن»، «گريز»، «مرگ پلنگ»، «آخرين خون»، «ردپاي گرگ»، «بندر مه آلود»، «ارابه مرگ»، «كاني مانگا»، «تبعيدي ها»، «ياغي»، «مرد باراني»، «تارهاي نامريي»، «تجارت»، «قانون»،‌ «چشم هايش»، «طعمه»، «رقص در غبار» و «شهر زيبا» به ايفاي نقش پرداخت. براي بازي در فيلم هاي «آوار»، «ترن» و «بندر مه آلود» جايزه بهترين بازيگر مرد را از جشنواره فجر گرفت. جشنواره بين المللي فيلم حراره، جايزه بهترين بازيگر را براي فيلم «چشم هايش» به او اعطا كرد. براي بازي خوب و روانش در فيلم «رقص در غبار» جايزه بهترين بازيگر مرد را از جشنواره هاي بين المللي فيلم مسكو، آسياپاسيفيك و جشن خانه سينما دريافت كرد. فرامرز قريبيان در جشنواره بين المللي فيلم هندوستان جايزه بهترين بازيگر مرد را براي فيلم «شهر زيبا» برد. در ضمن او سه فيلم به نام هاي «جدال در تاسوكي»، «قانون» و «چشم هايش» را نيز ساخته است.