پيكر سيف اله داد تشييع و در بهشت زهرا به خاك سپرده شد
مراسم تشييع پيكر سيف اله داد امروز، 7مرداد، در ميان جمع انبوهي از هنرمندان و علاقمندان از مقابل ساختمان شماره 2 خانه سينما برگزار شد و پيكر اين هنرمند روي دستان تشييع كنندگان تا نزديكي هاي ميدان فلسطين تشييع شد و سپس براي خاك سپاري به قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) انتقال يافت.
به گزارش سايت سينمايي سوره، حسين پاكدل، كه مجري اين مراسم بود، با سخناني كوتاه به استقبال سخنرانان رفت و گفت: در ميان ما مسلمانان هيچ قشري به اندازه هنرمندان اين مفهوم قرآني را باور ندارند كه آنچه از ما ميماند، پس از ما جاودانه ميشود. آنها آثاري جاودانه خلق ميكنند و خود از ميان ما ميروند. پيكر سيف اله داد امروز به ظاهر در ميان ما نيست اما آثار و خدمات او به سينما و فرهنگ كشور ما تا زمان باقي است، باقي ميماند. امروز خانواده سينما عزادار اوست. كسي كه قبل از فعاليت اش به عنوان يك هنرمند، مردي خدمتگزار براي سينماي كشور بود و طي سالها در آثار بسياري از سينماگران ردپاي او را مي بينيم و امروز با پيكر زميني او وداع خواهيم كرد. محمدمهدي عسگرپور، مديرعامل خانه سينما، به عنوان اولين سخنران دعوت شد و ضمن اشاره به حق بزرگي كه «سيف اله داد» بر گردن سينما و هنرمندانش دارد گفت: آثار «سيف اله داد» در عرصه توليد سينمايي يا فعاليت او به عنوان يك مدير فرهنگي شايد زياد نبود اما همين هم براي ما كافياست. چندي پيش به عيادتش رفتم و او را ديدم و اولين چيزي كه در ديدن آن و امروز به ذهنم رسيد آيةالكرسياي است كه او در انتهاي «بازمانده» گذاشته بود و با خود گفتم چه افتخاري است براي او كه اثر خود را اين چنين جاودان ميكند. وي افزود: مديريت فرهنگي در كشور ما بسيار سخت است مخصوصاً اينكه قانون مدوني ندارد اما او با مداومت طرحها و كارهاي مختلفي را پيگيري كرد كه آثار آن كارها امروز معلوم شده و هنوز هم از دوران مديريت او به نيكي ياد ميشود. اميدوارم خداوند روح او را با اوليا محشور كند. «رضا كيانيان» نيز به روي صحنه رفت و ضمن ابراز اندوه خود خاطرنشان كرد: «سيف اله داد» يكي از باسوادترين و روشنفكرترين معاونتهاي سينمايي بود كه من در طول عمر خود ديدم و با او كار كردم. قرار بود فيلمي بسازد كه در آن بازي كنم اما متأسفانه اين اتفاق نيفتاد. قرا بود كه سخنران بعدي «مجيد مجيدي» باشد ولي به رغم دعوت «پاكدل» به خاطر تألم روحي روي سن حاضر نشد. كما اينكه احمد رضا درويش هم در خلال سخنراني هاي بعدي به اين دليل روي صحنه نرفت. «عليرضا رئيسيان» رئيس كانون كارگردانان، در ادامه از طرف اين كانون به ارائه سخن پرداخت و گفت: زندگي تلخ و شيرين است اما تلخي و شيريني براي ماست كه اسير مادهايم و براي روح بلند سيف اله داد ديگر هيچ فرقي ندارد. «داد» آدم ويژهاي در سينماي ما و امتزاج خاصي از عقل و احساس بود. انسانيت بشردوستي و ايمان در وجود او موج ميزد و از معدود كساني بود كه پشت دوربين و پشت ميز مديريت اخلاقش عوض نشد و در اوج هم مانند روزگار گمنامياش متواضع بود. درست است كه بيماري جسم او را فرسود اما هرگز روح بزرگ او ذرهاي از مقاومت دست برنداشت و تسليم زمانه نشد. در ادامه علي داد، فرزند سيف اله داد، از طرف خود و خانوادهاش از حضور اهالي سينما، مديران و مردم علاقه مند در اين مراسم تشكر كرد و گفت: حضور شما فضاي امروز را براي من اندكي قابل تحمل ميكند چون نه تنها پدر، بلكه مربي رفيق و راهنمايم را از دست دادهام. گرچه از دست دادن او سنگين است اما وقتي فكر ميكنم در طول عمرم چه درسهايي را از او فرا گرفتم خدا را شكر ميكنم و بسيار خوشبخت بودم كه فضيلت راستگويي، درستكاري و ايمان راستين را با حضور او شناختم . از محضر انسانهاي نيك و آزادهاي نيزدر كنار پدرم بهره بردم كه با حضور آنها اكنون فقدان تحمل او برايم راحتتر شد. امروز ما بازمانده پدري هستيم كه تجلي مهر دوستانش در اين حضور دردهاي بيشمار ما را تسكين ميدهد. مرثيه خواني «حسام الدين سراج» با خواندن چند بيت شعر در رثاي «سيف اله داد» برنامه بعدي بود و سپس حميد كاشاني، رئيس صدا و سيماي مركز شيراز به روي صحنه رفت و وجود سيف اله داد را به آتشي تشبيه كرد كه اكنون نيز در دلها باقي مانده و اظهار داشت: سيف اله داد به عنوان يك دانشجو وارد صدا و سيماي شيراز شد و از روز اول با همكاري همه دوستانش كارهاي مهمي در صدا و سيما انجام داد. اگر دوستان روزهاي اول انقلاب را به خاطر بياورند به ياد برنامه جهاد برتر ميافتند كه هر روز به كارگرداني او از صدا و سيما پخش ميشد و داد با اين برنامه، انقلاب را براي ايرانيان معرفي ميكرد. كاري كه بعدا با فيلمهايش براي جهانيان انجام داد. اولين كسي كه از ميان بچههاي انجمن اسلامي دانشگاه شيراز گوهر سيف اله را شناخت، همسر او بود. افتخار ميكنم در دانشگاهي بودم كه افرادي مثل سيف اله را به فرهنگ و هنر ايران هديه كرد. شناخت يك گوهر مهمترين امتيازي است كه انسان ممكن است در تاريخ براي خود كسب كند و ما آن گوهر را شناختيم و امروز به راه سيف اله افتخار ميكنيم. برگشت به انقلاب نيز گوهر بسيار بزرگي است كه بايد آن را حفظ كنيم و هميشه به آرمانهاي انقلاب وفادار بمانيم. در ادامه اين مراسم خواهر سيف اله داد روي صحنه رفت و ضمن تشكر از جمع به نيابت از خانواده داد گفت: حرف زدن در جمع هنرمندان كاري سخت است و از طرف ديگر گزينش خصايل برادرم مشكل است و به همين خاطر در حضور شما احساس ناتواني بسيار زيادي ميكنم اما اميدوارم راه او ادامه داشته باشد. وي خاطرنشان كرد: بزرگ ترين خصلت سيف اله تفكربرانگيزي به هنگام حرف زدن با او بود. يعني هميشه طرف مقابل را به فضاي گفتگو ميكشاند. يا مجبور بودي با او حرف بزني و ديالوگ داشته باشي ويا براي رد حرفهايش به تحقيق و ممارست بپردازي. خواهر داد در اين باره ادامه داد: سيف اله اعتقاد زيادي به گفتگوي دو نفره داشت و همواره شنوندهاي همدل بود. به همين خاطر همه نوع آدمي با اودر ارتباط بودند و همه ميدانيم كه ارتباط بزرگترين عنصر هنر است و سيف الله اين ارتباط را به خاطر پرهيز از خودبزرگبيني در دل داشت. اميدوارم هميشه ياد او را پاس بداريم. «محمد بهشتي» ديگر سخنران اين مراسم بود و گفت: مدتي بود كه ديگر نگراني براي حال سيف اله را كنار گذاشته بودم و فكر ميكردم ديگر مشكلي براي او پيش نميآيد به همين خاطر ديروز كه اين خبر را شنيدم برايم روز بسيار تلخي بود و امروز هم تلخ است. وي افزود: من سيف الله داد را از زماني ميشناسم كه از شيراز به تهران آمد و در طول اين سالها به شكل مستمر با هم ارتباط داشتيم و مهمترين ويژگي كه از او به يادم ميآيد حرفي است كه در زمان بزرگداشت او زدم و گفتم فرهنگ وهنر مانند رودي روان است كه سروهايي در كنار آن است و سيفالله يكي از آن حرفها بود مردي رفيع و آزاده و خرم كه كارهاي زيادي نكرد اما كارهايش ماندگار بود. علي معلم ، منتقد وتهيه كننده سينما ، نيز به سخنراني پرداخت و گفت : فقدان داد در روزگاري كه همه كارهاي بزرگ و پرتعداد ميكنند، مسئله عجيبي است. او سه فيلم ساخت و به فيلمسازان زيادي هم كمك كرد اما در مقابل او افرادي هستند كه كارهاي پرشماري انجام دادهاند اما نامي از آنها نمانده... سيفالله داد چون شيري بود كه شير ميزاييد و فقدانش در اين روزگار سخت است. معلم خاطر نشان كرد : در زماني كه بحران در مديريت هنري وجود دارد و بسياري مديريت را وظيفهاي ميدانند كه از سر ناچاري بايد انجام شود و به ديالوگ هم اعتقاد ندارند، فقدان كسي مانند «سيفالله داد» سخت است. همچنين در روزگاري كه آدم بودن و آدم ماندن و نيك بودن بسيار سخت است، انسان بودن و حرف خود را قالب نكردن بسيار سخت است و اين چيزي بود كه در روحيه «سيفالله داد» وجود داشت. او امروز در پيشگاه خداوند آرام و راحت است. چون سلوك شخصي خود را هرگز به رفتارهاي اجتماعي نفروخت. آخرين سخنران اين مراسم ، منوچهر محمدي،تهيه كننده سينما ، بود . وي به30 سال رفاقت خود با سيفالله داد اشاره كرد واظهار داشت : سيفالله مردم را دوست داشت و از 14 سالگي ، كه در خرمشهر كار سياسي را آغاز كرد، تا آخر با عشق به مردم و كشورش زندگي ميكرد. اهداي دستهگل و پلاكارد ابراز همدردي با با خانواده مرحوم سيفالله داد ازطرف ،حوزه هنري ، سازمان شوراي عالي تهيهكنندگان، كانون كارگردانان، فرهنگستان هنروچند نهاد صنفي ديگر در اين مراسم مشهود بود . مراسم صبح امروزبا حضور چهرههايي در محوطه ساختمان شماره 2 خانه سينما برگزارشد كه از جمله آنان مي توان به: حسن بنيانيان، رضا كيانيان، حسن بلخاري، محمدمهدي حيدريان، عليرضا رضاداد، مجيد مسچي، بيژن نوباوه، حجت الاسلام محمدعلي زم، محمود اربابي، احمد مسجدجامعي، محمد درمنش، علي معلم، جعفر پناهي، جمال شورجه، غلامرضا موسوي، مجيد مجيدي، اميرحسين علمالهدي، عليرضا رئيسيان، محمدعلي حسيننژاد، حبيب اسماعيلي، سعيد ابراهيميفر، رويا نونهالي، عزيزاله حاجيمشهدي، بهمن نامور مطلق، بهرام دهقاني، محمدحسين نيرومند، محمدرضا هنرمند، محمدسرير، مجتبي راعي، منيژه حكمت، مازيار ميري، فرهاد توحيدي، محمدعلي نجفي، مهدي كرمپور، محمد علي سجادي، نظامالدين كيايي، منوچهر محمدي، سهيل محمودي، حسن فتحي، بهمن فرمانآرا، مهرشاد كارخاني، حسين خاني بيگ، عليرضا داوودنژاد، مسعود فراستي، ابوالحسن داوودي، عباس گنجوي، مهدي ميامي، ، محمد حسين حقگو، عليرضا رضابالا، عزيزالله حميدنژاد، ،، تورج منصوري، پدرام اكبري ، هارون يشايائي، جمال ساداتيان، محمدعلي نجفي، فرشته طائرپور، كامبوزيا پرتوي، شهرام اسدي، حبيب رضايي، مرتضي شايسته، محمدرضا عرب، امير اثباتي، بابك حميديان وتعداد زيادي از اهالي رسانه اشاره كرد. انتهای پیام /