زندگينامه
مهين ديهيم متولد 1304 در تهران. فوت: هشتم مهر 1381. با نام اصلي مهين رجايي، تحصيلات متوسطه را تا كلاس سوم ادامه داد و بيست سال بيش تر نداشت كه براي نخستين بار در نمايش تاجر ونيزي در تئاتر فرهنگ بازي كرد. در تئاتر دهقان درنمايش زورق بي صاحب، در تئاتر فردوسي در نمايش شعله و در تئاتر تهران در نمايش ني ني كوچولو بازي كرد و در 1331 در نخستين فيلم سينمايي اش اشتباه (منصور مبيني) ظاهر شد. در همين سال در فيلم ديگري به نام گرداب (حسن خردمند) بازي كرد، اما با فيلم بي پناه (گرجي عباديا) به شهرت رسيد. او علاوه بر شيوه ي بازيگري، به خاطر صداي گرم و پرطنينش به سر آمد بازيگران زن دوران خود تبديل شد و براي بازي در نمايش هاي راديويي دعوت شد و در 1335 به راديو رفت. بعدها در برنامه هاي «شما و راديو» در صبح هاي جمعه و همچنين در «جمعه بازار» و «راديو تعطيلي»فعاليت خود را گسترش داد. پس از بي پناه در سه فيلم اين كارگردان بازي كرد: دست تقدير، فرشته فراري و دختر ساري. در دهه ي 1340 ديهيم به تدريج از سينما فاصله گرفت و فقط نقش هاي كوچكي بازي كرد و آخرين فيلم او در اين دهه آلونك (ماردوك الخاص. 1347) بود. بعدها به دعوت بهرام بيضايي نقش كوتاهي در چريكه ي تارا بر عهده گرفت. ديهيم پس از انقلاب عمده ي فعاليتش را در راديو متمركز كرد و در سريال هايي مثل يك گل بهار، پاييز عشق و حديث عشق و آرايشگاه زيبا بازي كرد. بيماري ديابت در سال هاي اخير، تقريباً خانه نشين اش كرده بود.