«هفت و پنج دقيقه» دغدغه طرح مسائل انساني را دارد

کارگردان فيلم سينمايي «هفت و پنج دقيقه» در نشست نقد و بررسي فيلم پرداختن به مسائل انساني را در قالب يک توليد مشترک تجربه‌اي خاص در کارنامه‌اش دانست.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، نشست نقد و بررسي «هفت و پنج دقيقه» به کارگرداني محمدمهدي عسگرپور دوشنبه 14 ارديبهشت با حضور کارگردان، فرهاد توحيدي فيلمنامه‌نويس، رامتين شهبازي منتقد سينما و سحر عصرآزاد منتقد و مجري در خانه سينما برگزار شد.
    در ابتداي جلسه رامتين شهباري با اشاره به تجربه‌گرايي عسگرپور در چهار فيلمي که ساخته، گفت: تفاوتي که در اين چهار فيلم مشاهده مي‌شود، اتفاقي خاص در کارنامه کارگردان است. بخصوص که به نظر مي‌آيد توجه آقاي عسگرپور به فرم و کارگرداني متناسب با جنس خاص فيلمنامه در «هفت و پنج دقيقه»، بسيار حرفه‌اي و حساب شده است.
    وي با ذکر اين نکته که فيلم‌هاي ايراني جديد بيشتر آثاري مفرح و سهل‌الوصول هستند، افزود: جسارت رفتن به سوي مضموني تلخ که مي‌تواند مخاطب اين روزها را پس بزند، ويژگي مهم «هفت و پنج دقيقه» است. بخصوص که همه وجوه فيلم از کارگرداني، فيلمبرداري، تدوين، طراحي صحنه و لباس، بازيگري و ... همخوان با اين فضاي سرد و تلخ شده‌اند.
    در ادامه محمدمهدي عسگرپور که فيلم‌هاي "پرواز در نهايت"، "قدمگاه" و "اقليما" را در کارنامه دارد، درباره جايگاه «هفت و پنج دقيقه» در آثارش گفت: يکي از ويژگي‌هاي اين فيلم شرايط توليد آن بود. هر چند تجربه توليد مشترک و ساخت بخش‌هايي از يک فيلم در خارج از کشور وجود داشته، اما اولين بار است يک فيلم سينمايي به طور کامل در کشوري ديگر فيلمبرداري شده است.
    وي ادامه داد: در ساخت «هفت و پنج دقيقه» بيش از هر چيز به طرح مسائل انساني فکر مي‌کردم و مهمترين چالش براي من بازخورد آن بود. اينکه قرار است يک کارگردان ايراني با ويژگي‌هاي خاص خود فيلمي ايراني در فرانسه بسازد و يا در نهايت مي‌خواستيم به فيلمي فرانسوي برسيم؟ اين چالش حتي مي‌توانست منجر به طرح اين پرسش شود که چرا يک کارگردان ايراني بايد چنين تجربه‌اي بکند در صورتيکه خود فرانسوي‌ها قادر به اينکار هستند.
    کارگردان «هفت و پنج دقيقه» با اشاره به اينکه حفظ ديدگاه و دغدغه‌هاي خود به عنوان يک فيلمساز ايراني براي رسيدن به فيلمي به سبک و سياق اروپايي، برايش اهميت داشته افزود: طبعاً من ديدگاه ديني خود را با خودم به فيلم مي‌برم و قصد فاصله گرفتن از آن را نداشتم. برايم مهم بود به تجربه‌اي در فيلم برسم که با توجه به بازخوردها بين مخاطبان فرانسوي فکر مي‌کنم به آن رسيده‌ام. چون از هيچ نمايي از فيلم نمي‌توان حدس زد يک ايراني فيلم را ساخته، اما اين وجه در تفکر حاکم بر فيلم حضور دارد.
    فرهاد توحيدي نيز با تأکيد بر اينکه فيلمنامه‌هاي کمدي او بيشتر در ذهن مخاطبان مانده، گفت: من به عنوان يک نويسنده به اتفاقات اطرافم توجه و گرايش‌هاي مختلف در نوشتن دارم. پرداختن به مضمون تلخ خودکشي سه زن هم مي‌تواند در اين گرايش قرار بگيرد که موقعيت زن را در روزگار معاصر مورد توجه قرار مي‌دهد.
    وي با اشاره به اينکه اين فيلمنامه براي توليد داخلي نوشته شده و بعد براي توليد در فرانسه بازنويسي شده، اشاره کرد: فکر مي‌کنم اين وجه مي‌تواند به نوعي مسئله زن و فيلمنامه را گسترده‌تر نشان دهد، هر چند در بازنويسي «هفت و پنج دقيقه» تلاش کردم با وارد کردن مسئله مهاجران در فرانسه به نوعي وجوه اجتماعي کار را پررنگتر کنم.
    توحيدي با تأکيد بر اينکه با آسيب‌پذير نشان دادن زن در فيلمنامه قصد نداشته او را ضعيف نشان بدهد، توضيح داد: وقتي در پايان فيلم متوجه مي‌شويم زن نويسنده (آنت) از تصادف جان سالم به در برده و دو زني که خودکشي کرده‌اند، شخصيت‌هاي کتابش بوده‌اند، مشخص مي‌شود آنت با توجه به حال و هواي روحي خود اين قصه را نوشته که ناشر هم رد کرده است. در واقع مي‌توان اينگونه برداشت کرد که او با نگاهي جديد به دنيا و اطرافش فيلمنامه را بازنويسي خواهد کرد.
    در ادامه سحر عصرآزاد با اشاره به اينکه نويسنده و کارگردان تلاش کرده‌اند شخصيت‌هاي درون کتاب زن نويسنده را به دنياي واقعي بياورند، گفت: تمهيداتي در فيلم به کار رفته تا به اين وجه صحه گذاشته شود که دو زن ديگر در دنياي واقعي حضور دارند و تنها برآمده از ذهن آنت نيستند. هر چند اشاره‌هايي وجود دارد که ذهني بودن آنها را مؤکد مي‌کند مانند حرف‌هاي پسر آنت.
    وي همچنين اشاره کرد با توجه به جهاني‌بيني و شناختي که از ديدگاه توحيدي و عسگرپور مي‌رود، پرداختن به دو خودکشي در يک فيلم را تنها مي‌توان با تمهيد ذهني بودن اين شخصيت‌ها امکانپذير دانست.
    عسگرپور همچنين درباره مخاطب‌شناسي فيلم «هفت و پنج دقيقه» گفت: در درجه اول براي اين فيلم به مخاطب خارجي فکر مي‌کنم و برايم مهم است بازخورد آن را ابتدا بر اين گروه بدانم و در مرحله بعد به مخاطب داخلي مي‌انديشم. به همين دليل تأکيد داشتم تدوينگر فيلم حتماً فرانسوي باشد. خانم والري لووازلو تدوينگر حرفه‌اي است که جايزه سزار هم گرفته است.
    وي همچنين درباره پايان‌بندي فعلي فيلم که به واسطه شرايطي ناخواسته مجبور به طراحي آن شد، گفت: در حاليکه همه چيدمان سکانس پاياني به واسطه شرايط از دست رفته بود، تنها نيم ساعت وقت داشتم تا به طراحي يک پايان جديد که در راستاي همان انتها باشد، برسم. با آقاي محمود کلاري داخل ماشين نشستيم و به ذهنم آمد با گذشت فصل و بازگشت زن مي‌توان به مفهوم بازگشت آنت به زندگي و اميد رسيد.
    شهبازي در ادامه نشست با تأکيد بر طراحي لباس و صحنه خوب فيلم و تأثيرگذاري رنگ قرمز در فضاي فيلم که توسط ملک جهان خزايي انجام شده، درباره قاب‌بندي‌هاي فيلم گفت: هر نما به گونه‌اي طراحي شده که در پسزمينه کنشي در حال انجام است و فاصله بين آدم‌ها به واسطه تمهيداتي برجسته مي‌شود. حتي در نمايي پرده به عنوان يک تاش رنگي شخصيت‌ها را از هم جدا مي‌کند.
    فيلم سينمايي «هفت و پنج دقيقه» مضموني اجتماعي درباره مهاجرت دارد و بر اساس فيلمنامه فرهاد توحيدي سخته شده است. تام نوامبر، ايزابل پاسکو، ليندا بوئني، سونيا سوري، ملينا مورس، ميشل بئاتريکس، سوفيان ساتو، مروان مکتو و ويکتور براتوويک در اين فيلم بازي کرده‌اند.
    محمود کلاري مدير فيلمبرداري، عباس رستگارپور صدابردار، علي عابديني طراح گريم، ملک‌جهان خزاعي طراح صحنه و لباس،فيليپ موران دکور، کريستوفر ماسون مدير توليد، محصول مشترک شرکت فرون‌تير فرانسه، موسسه فرهنگي هنري سيماي مهر هستي و آفتاب‌نگاران فيلم هستند.
انتهای پیام /