كمال تبريزي در دانشگاه تهران مطرح كرد:

بسياري از فيلمسازان مطرح ديگر قواعد كلاسيك را رعايت نمي ‌كنند

برنامه «يك روز با يك فيلمساز» با حضور كمال تبريزي ـ به عنوان ميهمان ويژه ـ و اجراي حبيب رضايي با پخش فيلم‌هاي «شيدا»، « يك تكه نان» و «گاهي به آسمان نگاه كن» در دانشگاه تهران برگزار شد.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، كمال تبريزي درباره‌ تنوع فيلم‌هايش گفت: اين تنوع به لحاظ ساختاري وجود دارد، اما به لحاظ مفهومي تمام اين ساختارهاي متفاوت، فصل مشتركي دارند كه جريان فيلمسازي مرا پديد مي ‌آورد.
    وي ادامه داد: ‌مانند بعضي از فيلمسازان نمي‌ توانم حالت تكنسين داشته باشم و هر فيلمنامه‌اي را بسازم. بلكه در برخورد با يك فيلمنامه پيش از آن كه ساختار آن برايم اهميت داشته باشد، موضوع و مضمون آن برايم مهم است.
    تبريزي درباره‌ گرايش اندك فيلمسازان ايراني به اقتباس‌هاي ادبي گفت: تمام اقشار فرهنگي و هنري به ويژه فيلمسازان بايد پيش از ديگر اقشار مطالعه داشته باشند و طبيعي است بعد از خواندن رماني كه تحت تاثير آن قرار گرفته‌اند، به برگرداندن آن به مديوم سينما مي‌انديشند.
    وي با اشاره به اقتباس فيلم «گاهي به آسمان نگاه كن» از رمان «مرشد و مارگريتا» گفت: هر چند اين رمان، هنگام نوشته شدنش مورد توجه قرار نگرفت و حتي بعد از مرگ نويسنده منتشر شد، اين ويژگي را داشت كه گويي متعلق به سال‌هاي آينده است وهمين ويژگي مرا به ساخت اين فيلم تشويق كرد.
    وي اظهار تاسف كرد: هنوز سيستم و جامعه ما با طرح بسياري از مضامين انتقادي در سينما مشكل دارند در حالي كه براي گسترش هر چه بيشتر اين هنر نيازمند تنوع موضوعي هستيم و طبيعي است كه با اين شرايط، اقتباس از شاهكارهاي ادبي، روزبه روز كمتر و كمتر مي‌شود.
    تبريزي تصريح كرد: جامعه ما تحمل و حوصله لازم را براي طرح اين مضامين انتقادي ندارد و بيشتر تمايل دارند موضوعات در سطح باقي بمانند و حتي گاه به سمت ابتذال كشيده شوند كه اين اتفاق ناخوشايند از تلويزيون به سينما هم تسري پيدا كرده است و اتفاق ناخوشايندتر آن است كه بعد از ساخت اين آثار، سازندگان آنها به خودشان تبريك مي‌گويند.
    وي همچنين درباره گرايش به ساختارهاي نو در سينماي ايران گفت: بسياري از فيلمسازان مطرح ديگر قواعد كلاسيك را رعايت نمي‌كنند، اما يكي از مشكلات بزرگ جامعه ما اين است كه در فرم‌ها و ساختارهاي جديد هنري از دريچه درستي وارد نشده‌ايم.
    اين كارگردان سينما، «مارمولك» را كامل‌ترين فيلم از نظر هماهنگي عناصر گوناگون فيلم با يكديگر دانست و گفت: شايد مشكل بزرگ اين فيلم اين بود كه زودتر از زمان خود ساخته شد و جامعه ما هنوز آمادگي و تحمل مضامين مطرح شده در آن را نداشت.
    تبريزي خاطرنشان كرد: در دوره‌اي خاص اين حساسيت نسبت به فيلم «مارمولك» پديد آمد. اما به هر حال ساخت اين گونه آثار براي سينماي ما لازم است و تاثير مثبت آن شامل حال كل جريان فيلمسازي خواهد شد.
    به اعتقاد كارگردان «يك تكه نان»، آشنا شدن با اشخاص خاص و جديد، تجربياتي گرانبها را براي هر فيلمساز به همراه دارد.
    تبريزي گفت: اگرامروز هم از من درخواست شود درباره‌ فردي خاص كه نزديك شدن به او در شرايط عادي به آساني ميسر نيست، فيلم بسازم حتما اين پيشنهاد را مي‌پذيرم چون اين تجربه‌ها به رشد يك فيلمساز كمك بسيار مي‌كند.