1 2 3 4
5 6 7
9 8
جستجو درعناوين خبری
  بگرد
جستجوی پيشرفته | راهنما
آخرين رويدادها سينمايی
گزارشات
مصاحبه ها
نقدها و مقالات
اخبار فيلم
فيـــلمهای در دست توليد
محصولات آينده سوره
اخبار هنرمندان
اخبار جشنواره ها
اخبار اصناف سينمايی
اخبار دفاتر تهیه و توليد
اخبار سينمای جهان
روزشمارسینما
خبرگزاری ها
 تعداد بازديد : 449  تاريخ مخابره خبر:  ۱۶/۱۱/۱۳۸۳  نوع : مصاحبه
 کد خبر : 138311160102  ساعت مخابره خبر: ۱۹:۰۱:۴۸
    ۱۳۸۳/۱۱/۱۶                              تاريخ نشر خبر :  
 

رضا اعظميان: كارگردان فيلم مرزي براي زندگي

17 سال روحيه بسيجي را نديده بودم

«رضا اعظميان» فيلمساز جواني است كه سابقه وي به عنوان يك بسيجي در جبهه هاي دفاع مقدس و مجروح جنگي بودنش در فيلمي جسورانه و سرشار از شهامت با عنوان «مرزي براي زندگي» تجلي پيدا مي كند.

     وي در عين بي ادعايي فيلمي سرشار از تصوير و با كمترين واژه پراني را در جشنواره بيست و سوم فيلم فجر به اكران گذاشت كه مورد توجه بسياري از اهالي حرفه اي سينما و مردم قرار گرفت.
     «اعظميان» در گفتگو با سايت سينمايي سوره، گفت: من هرگز از جنگ و بدنه آن، ‌جدا نيستم، چون بخش بزرگي از زندگي من در جنگ گذشت، بهترين لحظات زندگي ام، ‌بهترين آدم هايي كه مي شناختم و حتي تلخي هايش  برايم بهترين حال و هوايي كه مفروض مي توان شد همه و همه در جنگ و خاطره هايم آرميده اند. سختي هاي جنگ و دفاع مقدس، محيط جنگي خشن، اما سرشار از عواطف ناب بشري دست نيافتني، همه اش تداعي فيلم «مرزي براي زندگي» شد.
ويژگي عمده فيلم شما، عدم استفاده آنچناني از ديالوگ، سادگي و تصويرگرايي است. چه شد كه اين مهم را به انجام رسانديد؟
    ـ بچه هاي جنگ حرف نمي زدند، عمل مي كردند و در آن محيط سخت عمل كردن خيلي عالي از امتحان بيرون آمدند. رفتار خود اين بچه ها، بيان آنهاست. شخصيت هاي محدود من در فيلم «مرزي براي زندگي» زندگي مي كردند. ما در جنگ دو شخصيت عمده داشتيم، عده اي كه به زور و اجبار به جنگ تن دادند و براي زنده ماندن هر كاري مي كردند و شخصيت هاي ديگري كه با ايمان و ديدگاه اعتقادي وارد جنگ مي شدند. هر دو دسته هم شهيد مي شدند و براي اين خاك زحمت كشيدند؛ اما معتقدان زندگي مي كردند حتي اگر شهيد مي شدند. شخصيت فيلم من فارغ از هر دغدغه اي، زندگي مي كند چون تقدير را پذيرفته است. عراقي هم بنا بر تمايلي كه دارد زندگي خودش را به انجام مي رساند. اين آدم ها در شرايط سخت و دشوار، تعامل و همزيستي دارند. متوجه مي شوند كه بالاتر از جنگ چيزهاي ديگري هم هست و مرزهايي براي زندگي رسم مي كنند و
به شكل منطقي از خودشان عبور مي كنند. مهم پذيرفتن زندگي است و حدود و مرزهايي كه دارند و نبايد از آن مرزها عبور كرد. پس به زندگي چنگ مي زنند.
 نقش سازمان توسعه سينمايي سوره را در فرايند ساخت اين اثر به عنوان تهيه كننده فيلم چطور ارزيابي مي كنيد؟  
    ـ جا دارد از «سيدسعيد سيدزاده» از كمال قلب خود، سپاس نثار ايشان كنم. خيلي ها با ساخت اين فيلم به دلايل موجه و غيرموجه در ظاهر امر، ابتدا مخالفت كردند، چون تصوير درستي از نتيجه كار نداشتند و باورشان بر اين بود كه سخت است اين اثر ساخته شود. يك فيلم بلند، دو آدم تنها، بدون ديالوگ و فيزيك خاص خود بازيگران، باعث اين سوء تفاهم شده بود،‌اما من اين كار ار به لطف ايشان انجام دادم و واقعاً هم از كار راضي ام. فكر مي كنم اميدواري هاي من،‌قدمي به جلو را خلق كرد. اميدوارم در آينده اين قدم هاي كوچك اما مهم را گسترش بدهم و دين خودم را نسبت به بر و بچه هاي جنگ ادا كنم. 17 سال بود روحيه بسيجي نديده بودم؛ اما عوامل فيلم، اين روحيه را زنده كردند. رفتار بسيجي رفتاري منحصر به فرد است كه با اين عوامل دوباره احيا شد.

انتهای پیام /

 
   
 
    خانه |  درباره ما  |  تماس با ما  |  قوانین و مقررات  |  منابع |  جشنواره سينما |  خبر  
  كليه حقوق اين سايت براي sourehcinema.com محفوظ ميباشد
Copyright © 2003-2016 SourehCinema.com All rights reserved
توسعه دهندگان سايت  Email: info@sourehcinema.com