بين المللي فيلم فجر ـ دوره بيست و دوم(۱۳۸۲)

خداي بزرگ را سپاس مي گويم كه اين توفيق را رفيق راه من و همكارانم نمود كه امسال بيست و دومين جشنواره فيلم فجر را همزمان با بيست و پنجمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي برگزار كنيم و از اين طريق، آينه اي در مقابل ديدگان بيدار سينماگران هوشيارمان قرار دهيم. امسال با تلاش و كوشش دست اندركاران سينما سالي پرشور و نشاط را آغاز كرده آرام آرام مي رويم تا اين پرونده گشوده را بازخواني كنيم و براي سال هاي آتي ره توشه هاي مناسب برگزينيم. اندوخته سينماي ايران، اندوخته اي گرانبها و ارزشمند است، اندوخته اي است كه به مدد تلاش فراوان به دست آمده و سرمايه اي است كه با آن مي توان به عرصه هاي خطير و جديد هنر ـ صنعت سينما پا بگذاريم و از آنچه داريم و جايي كه هستيم فراتر رويم. وقتي حضور هنرمندان جامعه و از آن جمله سينماگران، پس از حوادثي ناگوار چون زلزله مي تواند آن قدر مايه تسلا و زدودن غم از دل مصيبت زدگان شود، بي گمان هنر اين هنرمندان خواهد توانست به مخاطبان مشتاق خود آسايش و آرامش تقديم كند. مي تواند داغي از دل ببرد و جوانه اميد در آن بنشاند. بيست و دومين جشنواره فيلم فجر را در حالي آغاز مي كنيم كه عيد قربان را پيش رو داريم و در حالي پايان مي بريم كه عيد غدير را پشت سر نهاده ايم. اميدوارم به بركت اين دو عيد سعيد، همگي مان دلخوش باشيم و سال سينمايي آينده را با اميد به توفيقات بيشتر آغاز كنيم.
شتاب بايد كرد، فرصت محدود است.

عليرضا رضاداد
دبير جشنواره